UNESCO Begijnhof

Belevingscentrum

In het bijzonder fijne belevingscentrum word je verrassend dynamisch en interactief door die vele eeuwen geschiedenis geloodst. Bewogen jaren waarin het Begijnhof vele malen verwoest werd. Drie madammen met karakter, Marie Van den Brande (15de eeuw), Barbara Bonte (17de eeuw) en Clementia Hiers (19de eeuw), allen ooit grootjuffrouw, nemen je mee op sleeptouw en lichten een tip van de sluier. Je komt er achter hoe hun dagelijkse leven er uit zag, je ziet het Begijnhof evolueren en kunt de Begijnhofschatten bewonderen. Een verrassend beeld van de hand van Lieve Blancquaert, centraal ingeplant, verwijst naar het sterke radicale en mystieke karakter van de begijnen. En dat allemaal in die glorieuze Sint-Annazaal, opgetrokken in 1682, die je een heerlijk zicht serveert op de bleekweide en de 17de-eeuwse huisjes die haar omarmen. De essentie van het Begijnhof, samengebald in één beeld. Alleen al daarom is dit Belevingscentrum een bezoekje waard.

Boven het belevingscentrum vind je nog een polyvalente zaal, die kan gehuurd worden voor activiteiten zoals vergaderingen, tentoonstellingen en concerten.

Beide verdiepingen vormen samen de Sint-Annazaal, die in 1682 werd opgericht om er het bestuur van het Begijnhof te herbergen. Het gebouw kreeg in de loop der eeuwen verschillende bestemmingen, onder andere als militair hospitaal na de Franse Revolutie en als zondagsschool voor de textielarbeiders Sint-Anna.

Zie verder voor de praktische info.

Huis van de Grootjuffrouw

De Grootjuffrouw stond aan het hoofd van het Begijnhof. Zij werd om de twee jaar door de begijnen verkozen en kon zelfs herkozen worden.

In 1649 was de bouw van het grote huis met de trapgevels afgerond. De Grootjuffrouw woonde er kosteloos en het huis bleef van de gemeenschap.

In 2015 en 2016 werd deze woning gerestaureerd.

Horecatip: op het gelijkvloers vind je er nu Huyze Begga. Je kan er even verpozen met iets lekkers terwijl je geniet van de rust van het Begijnhof.

Sint-Mattheuskapel

De Sint-Mattheuskapel bevindt zich links van Johanna’s plein (standbeeld) en vormde letterlijk en figuurlijk het middelpunt in het leven van de Kortrijkse begijnen. Het bezit van een eigen kapel was cruciaal voor het Begijnhof, niet alleen omwille van spirituele redenen. De eerste kapel ontstond in 1284 en hielp bij het bevestigen van de zelfstandigheid van het Begijnhof. In de kapel konden de begijnen hun geloof samen beleven, maar het was ook de plaats waar vergaderingen plaatsvonden. De statuten hingen er uit om de begijnen aan hun plichten te herinneren. Vanaf het einde van de 15de eeuw konden de begijnen er ook begraven worden. In de 17e en 18e eeuw werd de kapel verschillende keren verbouwd en uitgebreid. Ze dankt haar uitzicht aan deze periode. De kapel was goed uitgerust en beschikte over eeuwenoude ampullen, een ciborie, zilveren kruisen, kazuifelsets, relieken en zilveren kandelaars. Deze erfgoedobjecten bevinden zich nu in het Kortrijkse erfgoeddepot Trezoor.

Tussen 2001 en 2003 werd de kapel volledig gerestaureerd. Ook het orgel boven op het doksaal werd in ere hersteld. Dit orgel dateert van 1678 en is het op een na oudste in zijn soort in Vlaanderen. Het orgelmeubel is versierd in laat-Renaissancestijl.

De kapel staat ter beschikking voor aan de locatie aangepaste evenementen.

Kijkwoning

Vlak na de inkompoort is een kijkwoning ingericht die illustreert hoe de begijnen leefden rond het einde van de 19^e eeuw. Je vindt de kijkwoning in het eerste huis na de grote poort.

Via de ramen en het kleine sas van het voormalige huis van de portierster kan je je een mooi beeld vormen van een doorsnee begijnenwoning uit de 19e eeuw. Links bevindt zich een woon- en leefruimte. Centraal is een keukentje geïnstalleerd. Rechts heeft de begijn een werkruimte ter beschikking voor handwerk. Net als de woningen naast de kapel heeft dit huis uitzonderlijk geen koertje.